رفیق اکرم یاری
زنده‌یاد اکرم یاری در سال ۱۳۲۰خورشیدی در یک خانواده فیودال در ولسوالی جاغوری ولایت غزنی متولد شد اما به صدیق‌ترین یاور و پیشوای رنجبران علیه سیستم پوسیده فیودالی مبدل گشت. وی دوره ابتداییه مکتب را در زادگاهش به پایان رساند اما دولت وقت او را با برادرش صادق یاری به دربار کابل انتقال داد تا از بغاوت احتمالی پدر فیودال شان علیه دولت مرکزی اطمینان حاصل گردد. وی دوره لیسه را در حبیبیه کابل به پایان رساند و بعد از فراغت از فاکولته ساینس پوهنتون کابل به حیث معلم ایفای وظیفه نمود.
دیدن ظلم و استبداد در جامعه، رفیق یاری را به سمت فراگیری مارکسیزم کشانید. به محض آشنایی با علم انقلاب در دربار، مارکسیزم را تنها اسلحه پایان ظلم و بیداد تشخیص داده با پشت‌پا زدن به امتیازات زندگی اشرافی به روشنفکر انقلابی و حامی دهقانان و زحمتکشان تبدیل شد.
رفیق اکرم یاری به این باور بود که
«پرولتاریا در مبارزه برای رهایی، ابزاری جز سازمان ندارد»
بنا اولین کسی بود که تعدادی از روشنفکران مترقی را گرد خود جمع نموده و در مبارزه علیه فیودالیزم و رویزیونیزم متحد شده در سال ۱۳۴۴ «گروه یاری» را بنیاد نهادند. این گروه بعدها به «سازمان جوانان مترقی» مسمی گردید که خط فکری آنرا مارکسیزم-لنینیزم-اندیشه‌مائوتسه‌دون تشکیل می‌داد. او در میان روشنفکران و جوانان رخنه کرده و در تبلیغ مارکسیزم شب و روز تلاش می‌کرد و دسته دسته شاگردانش به این گروه می‌پیوستند.
«شعله جاوید» منحیث یکی از نامدارترین جراید کشور، به همت اکرم یاری و
چند همفکرش با استفاده از دموکراسی نیم‌بند منتشر شد. «شعله جاوید» که تحت عنوان «ناشر اندیشه‌های دموکراتیک نوین» منتشر می‌شد، هزاران تن را به مبارزه پیشرو کشانیده بود بنا نمی‌توانست مورد قبول حاکمیت مستبد وقت باشد ازینرو بعد از انتشار یازده شماره توقیف گردید. در این نشریه مسایل مهم از جمله ریوزیونیزم را نشانه گرفته و آنرا دشمن خطرناک مارکسیزم قلمداد می‌کرد. همچنان ماهیت رژیم شاهی را افشا می‌نمود و از طبقه محکوم و زحمتشکان جامعه دفاع می‌کرد. هرچند نام اکرم یاری منحیث نویسنده هیچ مقاله‌ای درج نگردیده بود، اما گفته می‌شود که اکثر مقالات آن توسط او نگاشته می‌شد. جریان «شعله جاوید» آنچنان عظمت و برندگی داشت که تا امروز بنیادگرایان و غداران ملی از نام «شعله‌ای» هراس داشته آنان را دشمنان اصلی خود می‌شمارند.
یاری که برخلاف عقاید فیودالی پدر و اطرافیانش دفاع و عشق به زحمتکشان را هدف اصلی خود قرار داده بود در جاغوری رفته و قسمتی از زمین‌های پدرش را بین دهقانان تقسیم نمود و به این‌ترتیب بین مردم محبوبیت بیشتر یافته در قلب شان جا باز کرد.
رفیق اکرم یاری رهبر و سازمانده انقلابی و برازنده کشور ما اندکی بعد از کودتای ننگین هفت ثور بدست رژیم پوشالی خلق و پرچم از زادگاهش دستگیر گردیده مثل هزاران «شعله‌ای» دیگر لادرک گردید. با انتشار «لیست مرگ» ۵۰۰۰ قربانی جنایت نوکران روس معلوم گردید که رفیق یاری به تاریخ ۷ قوس ۱۳۵۸ همراه با حدود ۳۵۰تن دیگر به شهادت رسیده در گور نامعلومی مدفون گردیده است.
رفیق یاری با خون نجیب‌اش راهی را ترسیم نمود که پیمودن استوار و تا به‌آخر آن تنها راه رهایی رنجبران میهن ما از چنگ ستم‌پیشگان و اشغالگران است. رفیق یاری تا ابد در قلب رهروانش زنده و جاوید بوده رهنمود‌ها و اندیشه بزرگش چراغ راه آنان خواهد بود.
