گزارشی از محفل روز شهیدان سازمان
دوازدهم نوامبر روز شهیدان سازمان ماست. در سال ۱۹۸۶ در همین روز بود که حزب اسلامی افغانستان مربوط گلبدین، رهبر بنیانگذار سازمان رفیق داکتر فیض احمد، رفیق اشرف از اعضای مرکزیت و چند تن دیگر از کادرهای برجسته سازمان را در شهر پشاور پاکستان در اثر یک توطئه پلان شده از قبل و به همدستی خاینی بنام خان‌محمد اختطاف نموده به شهادت رسانیدند.
ما هر سال در حد توان کوشیده‌ایم این روز را برگزار کنیم. امسال نیز این روز طی محفل باشکوهی به ابتکار و تلاش عمدتا جوانان سازمان و به اشتراک عده‌ای از کادر‌ها و اعضای زن و مرد سازمان، خانواده‌های شهیدان، چند تن از افراد مربرط سازمانهای چپ کشور ما و پاکستان و هم عده‌ای وابسته به جنبش انقلابی افغانستان برگزار شد.
سالون محفل با تصاویری از رهبران کبیر پرولتاریا مارکس، انگلس، لنین، استالین و مائوتسه‌دون و هم تصاویر شهیدان بزرگ جنبش مارکسیستی افغانستان چون اکرم‌یاری، مجید کلکانی، بشیر بهمن، لطیف محمودی، قیوم رهبر، انیس آزاد، حیدر لهیب، عبدالاله‌رستاخیز، حسین طغیان، سیدال سخندان، یونس زریاب و… و تصاویر بیش از هفتاد تن از رفقای جانباخته سازمان ما که بوسیله مزدوران روس در شکنجه‌گاهها و یا در جبهات در جریان جنگ مقاومت و هم بوسیله بنیادگرایان خاین کشته شده اند، مزین شده بود.
در سالون محفل شعارهایی که بیانگر زنده بودن جنبش مارکسیستی در جهان و فریاد انتقام از دشمنان بود نصب گردیده بودند.
در جریان محفل سرودهای پرشور انقلابی به زبان‌های پشتو و فارسی بوسیله جوانان دختر و پسر سازمان اجرا شد.
(نمونه هایی از آنرا از سایت ما شنیده می‌توانید)
به ادامه افتتاحیه محفل(متن کامل آن در سایت آمده)رفیق روف در مورد سیاست‌های سازمان روشنی انداخته مواضع آن را در موارد مشخص تشریح نموده روی نکاتی از اختلاف نظرهایی که در سطح جنبش چپ کشور موجود است انگشت گذاشته نظر و دید سازمان را انعکاس دادند. رفیق از جمله در مورد وحدت جنبش چپ کشور و بحث‌هایی که حول این مسئله موجود است گفتند که در شرایط فعلی کشور که تشتت تئوریک و پراکندکی سازمان شدیدا حاکم است باید کوشید تا افراد و سازمان‌ها را روی حداقل شعارها متحد ساخته به دشمن ضربه زد. نتیجه نهایی همسویی و همکاری را صرفا تشکیل حزب دانستن اشتباه است و تاریخ جنبش چپ کشور وحدت‌های یکشبه را که بزودی به جدایی انجامید بارها آزموده است. حزب را باید در جریان کار عملی و در بین توده‌ها ساخت و نه بعد از بحث‌های زیر‌سقفی خشک تئوریک در اروپا و امریکا. حال که کشور ما خونین‌ترین دوران عمرش را می‌گذراند باید کوشید روی مبارزه ضد بنیادگرایی تاکید نموده و متحدانه علیه آنان رزمید و به هیچ وجه نباید این وظیفه خطیر را تابع ساختمان حزب نمود.
در قسمت دیگر محفل رفیق سما روی زنده بودن کمونیزم و بحران‌های جاری امپریالیستی با توجه به فاکت‌ها و ارقام مشخص سخنرانی نموده توضیح داد که چگونه جهان در جنگ‌های قومی و مذهبی و لسانی شعله‌ور بوده و امپریالیست‌ها با توجه به سودهای هنگفتی که ازین ناحیه عاید شان می‌شود به آن مواد سوخت می‌رسانند و در تلاش اند تا هرچه بیشتر جهان و بخصوص کشورهای جهان سوم را در کنام جنگ و مصیبت بکشانند.
امریکا که خود را سرتاج جهان می‌خواند با مشکلات عدیده‌ای روبروست. جنایت در آنکشور به اوجش رسیده و تعداد بیکار و بیسواد و بی‌خانه به میلیون‌ها تن می‌رسد. وی از احزاب و سازمانهای مارکسیستی در نقاط مختلف جهان نام برد که زیر بیرق کمونیزم و تفنگ در دست خواب خوش امپریالیزم و ارتجاع را برهم زده اند و از شورش‌ها و اعتراضات دامنه‌دار کارگران کشورهای بزرگ سرمایه‌داری چون شورش لا‌س‌انجلس و اعتراضات گسترده در فرانسه نام برد که نمایانگر عجز و ناتوانی امپریالیست‌ها و بیزاری توده‌ها از آنان بشمار می‌رود. وی در عین‌حال با مثال‌هایی نشان داد که اکتوبر دیگری در راه است و پیشرفت‌های کنونی در جهان اوج دوباره جنبش کمونیستی را بشارت می‌دهد.
در بخش دیگری محفل رفیقی درباره مسئله ملی و چگونگی برخورد به آن و راه حل رفع تضاد ملی در کشور سخن گفته خاطرنشان ساخت که احزاب جهادی و طالبی می‌کوشند با دامن زدن اختلافات ملیتی توده‌ها را فریب داده و آنان را بخاطر مقاصد شوم و خاینانه خود به جان هم اندازند. بر مارکسیست‌هاست تا آگاهی توده‌ها را بالا برده و در راه حل این تضاد گام‌های عملی بردارند.
در جریان محفل رفقایی خاطرات و زندگینامه‌های رفقای شهید سازمان را تقدیم نمودند که منبع الهام و درسگیری برای اعضای جوان سازمان باشد.
